ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ

Ξενοφών Ελλ. 2.2.20-23 20-23
Μετάφραση
Οι Λακεδαιμόνιοι όμως, είπαν ότι δεν θα υποδουλώσουν Ελληνική πόλη, που είχε προσφέρει μεγάλο καλό (που είχε πολεμήσει με μεγάλη ανδρεία) κατά τους Περσικούς πολέμους στην Ελλάδα, αλλά έκαναν ειρήνη, με τον όρο, και αφού γκρεμίσουν τα μακρά τείχη και τον Πειραιά , και αφού παραδώσουν τα πλοία εκτός από δώδεκα, και αφού φέρουν πίσω τους εξόριστους (δηλ. τους πολιτικούς εξόριστους),να θεωρούν τον ίδιο εχθρό και φίλο και να ακολουθούν τους Λακεδαιμόνιους, οπουδήποτε είναι ηγεμόνες (εξουσιάζουν), και στη γη και στη θάλασσα. Κι ο Θηραμένης και οι πρέσβεις που ήταν μαζί του, μετέφεραν αυτά στην Αθήνα. Ενώ λοιπόν έμπαιναν στην πόλη, πολύς κόσμος τους περικύκλωνε, επειδή φοβούνταν μήπως είχαν επιστρέψει άπρακτοι. Γιατί δεν χωρούσε άλλη αναβολή, εξαιτίας του πλήθους όσων χάνονταν από την πείνα. Έτσι, την επόμενη μέρα οι πρέσβεις ανακοίνωναν με ποιους όρους οι Λακεδαιμόνιοι θα έκαναν την ειρήνη. Και ο Θηραμένης αγόρευε εξ ονόματός τους (δηλ. των Λακεδαιμόνιων),λέγοντας ότι τάχα πρέπει να πεισθούν από τους Λακεδαιμόνιους και να γκρεμίσουν τα τείχη. Παρόλο όμως που κάποιοι έφερναν αντίρρηση σ’ αυτόν και πολύ περισσότεροι (τους) επιδοκίμαζαν, αποφασίστηκε να δεχτούν την ειρήνη. Ύστερα από αυτά, και ο Λύσανδρος κατέπλεε στον Πειραιά και οι εξόριστοι επέστρεφαν στην πατρίδα και τα τείχη γκρέμιζαν, ενώ αυλητρίδες έπαιζαν τον αυλό με μεγάλη προθυμία, επειδή νόμιζαν ότι εκείνη ήταν η πρώτη μέρα της ελευθερίας στην Ελλάδα.