ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ

Πρὸς τοίνυν τούτοις τηλικούτοις οὖσιν, οὐκ ἐρῶ μὲν ὡς οὐ διὰ τὴν εἰρήνην πολλὰ προείληφεν ἡμῶν χωρία καὶ λιμένας καὶ τοιαῦθ᾽ ἕτερα χρήσιμα πρὸς πόλεμον, ὁρῶ δ᾽ ὡς ὅταν μὲν ὑπ᾽ εὐνοίας τὰ πράγματα συνέχηται καὶ πᾶσι ταὐτὰ συμφέρῃ τοῖς μετέχουσι τῶν πολέμων, μένει τὰ συσταθέντα βεβαίως· ὅταν δ᾽ ἐξ ἐπιβουλῆς καὶ πλεονεξίας ἀπάτῃ καὶ βίᾳ κατέχηται, καθάπερ ὑπὸ τούτου νῦν, μικρὰ πρόφασις καὶ τὸ τυχὸν πταῖσμα ταχέως αὐτὰ διέσεισε 8 καὶ κατέλυσεν. καὶ πολλάκις εὑρίσκω λογιζόμενος οὐ μόνον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ συμμαχικὰ τῷ Φιλίππῳ πρὸς ὑποψίαν ἥκοντα καὶ δυσμένειαν, ἀλλὰ καὶ τὰ τῆς ἰδίας ἀρχῆς οὐ συνηρμοσμένα καλῶς οὐδ᾽ οἰκείως οὐδ᾽ ὡς οἴεταί τις. ὅλως μὲν γὰρ ἡ Μακεδονικὴ δύναμις ἐν μὲν προσθήκης μέρει ῥοπὴν ἔχει τινὰ καὶ χρῆσιν, αὐτὴ δὲ καθ᾽ αὑτὴν ἀσθενής ἐστι καὶ πρὸς τηλικοῦτον ὄγκον πραγμάτων εὐ9 καταφρόνητος. ἔτι δ᾽ αὐτὴν οὗτος τοῖς πολέμοις καὶ ταῖς στρατείαις καὶ πᾶσιν οἷς ἄν τις αὐτὸν μέγαν εἶναι νομίσειε, σφαλερωτέραν αὑτῷ πεποίηκεν.
(Δημοσθ. Πρὸς τὴν ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 7-9)



τοίνυν: λοιπόν
προλαμβάνω: καταλαμβάνω πρώτος
χωρίον, τό: τοποθεσία, περιοχή
εὔνοια, ἡ: φιλική / ευνοϊκή διάθεση
συνέχω: συγκρατώ
τὰ συσταθέντα: τα συμφωνημένα
βεβαίως: σταθερά
ἐπιβουλή, ἡ: σχέδιο εις βάρος κπ, κακόβουλη διάθση, έχθρα
κατέχω: ελέγχω / συγκρατώ με τη βία, πιέζω
καθάπερ: όπως ακριβώς
πταῖσμα, τό: λάθος
διασείω: συγκλονίζω
καταλύω: διαλύω
συμμαχικὰ, τά: οι σύμμαχοι
πρὸς ὑποψίαν ἥκω: υποψιάζομαι, βλέπω καχύποπτα
τὰ τῆς ἰδίας ἀρχῆς: αυτοί που είναι στη δική του εξουσία, οι υπήκοοι
συναρμόζω: συνενώνω
οἰκείως: φιλικά
ὅλως: γενικά, καθολικά, συνολικά
ἐν μέρει προσθήκης: στον ρόλο πρόσθετου, σαν πρόσθετη δύναμη, αν προστεθεί σε μια άλλη δύναμη
ῥοπή, ἡ: κλίση, επίδραση, βάρος
χρῆσις, ἡ: χρησιμότητα
πράγματα, τὰ: υποθέσεις, ασχολίες, επιχειρήσεις, δυσκολίες
στρατεία, ἡ: εκστρατεία
νομίζω: πιστεύω
σφαλερός, -ά, -όν: επισφαλής