ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ

Διάφανες αυλαίες

Στίχοι: Ανδρέας Εμπειρίκος
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.
Όταν τα ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει.
Όταν τα κλείνω, βλέπω μπρος μου ό,τι ποθώ
********
Η ποίηση είναι ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου.Μέσα της
όλοι μεγαλώνουμε.Οι δρόμοι είναι λευκοί.Τα άνθη μιλούν.
Από τα πέταλά της αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος.
Ανδρέας Εμπειρίκος,Ενδοχώρα
*********
Ανδρέας Εμπειρίκος(3 Σεπτ.1901-3 Αυγ. 1975)
Κλείνουν σήμερα τριάντα πέντε χρόνια από το θάνατο του κυριότερου εκπροσώπου της υπερρεαλιστικής ποίησης στην Ελλάδα.
Έργο:
-Υψικάμινος 1935 (ποίηση)
- Ενδοχώρα (1934-1937) (ποίηση)
- Γραπτά ή Προσωπική μυθολογία 1960 (πεζό)
- Αργώ ή Πλους αεροστάτου 1964-1965 (πεζό)
- Ο Δρόμος 1974 (πεζό)
- Οκτάνα 1980 (ποίηση)
- Αι Γενεαί πάσαι ή η σήμερον ως αύριον και ως χθες,1984
- Ο Μέγας Ανατολικός(1990-1992)(εκδόθηκε μετά το θάνατό του,φιλολογική επιμέλεια Γιώργης Γιατρομανωλάκης)

βλέπε και ΕΚΕΒΙ
"Η αγαθότητα του Εμπειρίκου έρχεται από-και τραβάει για-πολύ μακριά.[...]Υποδηλώνει μια πίστη:ότι τα υλικά και οι προϋποθέσεις για το καλό έχουν δοθεί στον άνθρωπο που αν δεν τα εκμεταλλεύεται είναι απλώς από δικό του λάθος,από την ανικανότητά του να υπερνικά τις μακραίωνες προλήψεις και τα χωρίς λόγο κατατυραγνισμένα στο σκότος της ψυχής του συμπλέγματα".
Οδυσσέας Ελύτης,Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο
Πηγή: http://evaneocleous.blogspot.com