ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ

Θέμα: Μόδα
Α) Σχεδιάγραμμα

Θέμα: Στην εποχή μας οι επιταγές της μόδας είναι εναργέστερες από πολλές άλλες. Το φαινόμενο δεν άπτεται μόνο της γυναικείας μερίδας του πληθυσμού, αλλά κάνει θραύση παντού.

1. Ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά σημεία του φαινομένου;
2. Γιατί κάποιος ακολουθεί τη μόδα και προσέχει το κάθε τι, προκειμένου να θεωρείται in;
3. Ποιοι ακολουθούν πιστότερα και φανατικότερα της επιταγές της μόδας, έτσι όπως αυτή λανσάρεται από ποικίλους «οίκους μόδας»;

* Μόδα (<ιταλ. moda<λατιν. modus=τρόπος): παροδική κοινωνική συνήθεια (ιδ. ως προς το ντύσιμο), νεωτερισμός, συρμός
* Επιταγή (<επιτάσσω): διαταγή, προσταγή/έγγραφη εντολή για την πληρωμή ορισμένου χρηματικού ποσού
* Εναργής (<εν+αργός=λαμπερός): φανερός, σαφής, καθαρός, ευκρινής
* Άπτομαι (+γενική): θίγω, κάνω λόγο, αναφέρομαι σε κάτι
* Μιμούμαι (<μίμος): μιλώ ή ενεργώ όπως ακριβώς μιλά ή ενεργεί κάποιος άλλος/έχω ως πρότυπο, ως υπόδειγμα σε έργα πνευματικής, καλλιτεχνικής ή άλλης δημιουργίας




Πρόλογος
Ορισμός

Μόδα είναι μια συνήθως σύντομη και παροδική συνήθεια αναφορικά με πολλά θέματα που αφορούν τον άνθρωπο, όπως είναι ο τρόπος ζωής, το ντύσιμο, η διακόσμηση του σπιτιού, η διατροφή, ο τρόπος της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης κ.ά. Είναι επίσης η τάση του ανθρώπου για την αναζήτηση του καινούργιου, του σύγχρονου, σύμφωνα με τα δεδομένα κάθε εποχής, τα οποία συχνά αναπροσαρμόζονται. Χαρακτηριστικό λοιπόν της μόδας είναι η ευμεταβλησία της, ενώ κάποιοι παράγοντες, όπως τα μέσα και οι δίαυλοι επικοινωνίας και πληροφόρησης, επιτείνουν τη σχετική ρευστότητα της κατάστασης.
Κυρίως Θέμα
Ε1α. Θετικά

* επικοινωνία
* εμπορική-οικονομική ανάπτυξη
* προώθηση διεθνιστικών τάσεωνειρήνη, συναδέλφωση
* ανανέωση
* χαρά, ψυχική αγαλλίαση (για κάποιο νέο ντύσιμο, καινούργια διακόσμηση...)
* παρακολούθηση, εξελίξεων, νέων τάσεων, νεωτερισμών...
* θέσεις εργασίας
* ...

Ε1β. Αρνητικά

* στείρος μιμητισμός
* ξενομανία
* επίδειξη
* τυποποίηση, «μαζοποίηση»
* καταναλωτισμός
* εμπορευματοποίηση ιδανικών: ομορφιά, συμπεριφορά...
* χειραγώγηση ατόμων
* μηχανοποίηση τρόπου ζωής
* αλλοτρίωση
* έλεγχος τρόπου ζωήςπολιτικο-οικονομικός έλεγχος
* καταπίεση
* λόγω οικονομικών δυσκολιώνσπαστικά φαινόμενα (ανεύρεση χρημάτων...)
* οικονομική αφαίμαξη
* ...

Ε2. Αιτίες

* οικονομικά συμφέροντα-διαφήμιση
* ανάγκη ανανέωσης, μετασχηματισμού, νεωτερισμού, συμμετοχής στις εξελίξεις
* ξένα πρότυπα, ήθη, συνήθειες..., λόγω Μ.Μ.Ε.
* μίμηση
* τάση κοινωνικότητας-κοινωνικοποίησης (≠απομόνωση...)
* επιθυμία κοινωνικής αποδοχής
* ζήλια
* περιέργεια
* προβολή
* εντυπωσιασμός
* ματαιοδοξία, κενότητα, ρηχότητα
* αίσθημα κατωτερότητας-μειονεξίας σε σχέση με άτομα-χώρες οικονομικής/πολιτιστικής υπεροχής
* ψυχολογικά προβλήματα, «στέρηση»
* φόβος κάποιου μήπως θεωρηθεί οπισθοδρομικός...
* πραγματικών ενδιαφερόντων
* ουσιαστικών ασχολιών
* ...

Ε3. Ποιοι;

* Γυναίκες
* Νέοι
* Αστοί
* αμόρφωτοι
* χαμηλού πνευματικού επιπέδου
* κριτικής ικανότητας
* όσοι δεν έχουν ολοκληρωμένη προσωπικότητα
* αδύνατοι-ανολοκλήρωτοι χαρακτήρες
* ζηλιάρηδες
* επιδειξίες
* άτομα με έντονη τάση «κοινωνικότητας»
* όσοι μιμούνται
* άνθρωποι με οικονομικής ευχέρεια
* «καλλιτέχνες», ηθοποιοί, stars...
* ...

Ε?. Τρόποι αντίστασης στον αλλοτριωτικό χαρακτήρα της μόδας

* παιδεία, μόρφωση
* αισθητική αγωγή
* μόρφωση
* διαρκής προσπάθεια κατάκτησης εσωτερικής ελευθερίας
* διαρκής προσπάθεια ολοκλήρωσης χαρακτήρα/προσωπικότητας
* ιδανικά, σωστά πρότυπα
* οξυμένη κριτική ικανότητα
* υπευθυνότητα
* εργασία (!)οικονομική άνεσηπροσωπικές επιλογές
* ...

Επίλογος

* Ευχή: ας αναπτύξουμε αντιστάσεις στο αλλοτριωτικό φαινόμενο της μόδας...
* Μέτρον άριστον!
* Αν ο καθένας απ’ όλους μας λάνσαρε τη δική του προσωπική μόδα για το καθετί που τον αφορούσε (ντύσιμο, διακόσμηση, ομιλία, μουσική κ.λπ.) κι αν αυτό γινόταν έπειτα από κριτική διαδικασία, φιλοσόφηση των πραγμάτων και σκέψη πολλή. Αν όλα αυτά βασιζόταν στο στέρεο έδαφος μιας παιδευτικής διαδικασίας που θα μας αναδείκνυε όλους προσωπικότητες μορφωμένες σωστά και η διαμόρφωση και επιλογή της προσωπικής μόδας ήταν ανάγκη επιτακτική, βίωμα και στάση ζωής... Ε, τότε ο κόσμος όλος θα ήταν παρασάγγες διαφορετικός και καλύτερος από το σημερινό!

Β) Κείμενα
Η ενδυμασία

Μέλπω και Ντόλη Καραμπάγια, Αρχαία Ελλάδα: ο τόπος και οι άνθρωποι (ανθολόγιο), εκδ. ΟΕΔΒ, 42003, σελ. 116‑117

Έχει ενδιαφέρον η μελέτη των ενδυματολόγων συνηθειών ενός λαού ή μιας εποχής ή και κάθε μεμονωμένου ατόμου, γιατί η ένδυση είναι φορτισμένη με τις ποικίλες οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές ηθικές, αισθητές συνθήκες, υπό τις οποίες ζει ο άνθρωπος. Ντυνόμαστε, βέβαια, για λόγους πρακτικούς αλλά στη διαδικασία της ένδυσης κυριαρχούν οι κοινωνικοί λόγοι που αρχικά φαίνονται ως δευτερεύοντες. Διαλέγουμε τη φορεσιά μας, για να γίνουμε ελκυστικοί στους φίλους μας, σε όλους αυτούς με τους οποίους θέλουμε να συνεργαστούμε, και σεβαστοί στους αντιπάλους μας, σε όλους αυτούς στους οποίους θέλουμε να επιβληθούμε. Με τον ιδιαίτερο τρόπο της ένδυσης μας δηλώνουμε την ομάδα, στην οποία θέλουμε να ανήκουμε π.χ. στους μοντέρνους νέους, στους σοβαρούς αστούς, στους καλλιτεχνικούς κύκλους, στους πετυχημένους επιχειρηματίες, στους σεμνούς και διακριτικούς πολίτες, στους πνευματικούς ανθρώπους αλλά και μέσα στην ομάδα δηλώνουμε ποια θέση θέλουμε να κατέχουμε, δηλαδή να ξεχωρίζουμε ή όχι. Το ένδυμα ενός λαού δηλώνει το επίπεδο και το περιεχόμενο του πολιτισμού του, το πολίτευμά του, τη θέση και τους ρόλους των δύο φύλων, τις κοινωνικές αξίες και την απόσταση που τις χωρίζει, το είδος της οικονομίας και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Έτσι, δημιουργείται αυτό που ονομάζεται «μόδα» ή «συρμός», δηλαδή οι ενδυτικές συνήθειες που «σύρονται» από άνθρωπο σε άνθρωπο και από λαό σε λαό. Η μόδα σε μια κοινωνία έχει πανίσχυρες βάσεις, γι’ αυτό θα μπορούσε να πει κάποιος ότι μελετώντας την ενδυμασία και μόνο ενός λαού μπορεί να κατανοήσει σε βάθος τον πολιτισμό του.
Kοιλίτσες έξω, με άλλοθι...

Έφη Φαλίδα, εφ. Τα Νέα, 2/6/2003

Χωρίς το στήθος να έχει χάσει την πρωτοκαθεδρία στην ιεραρχία της απογύμνωσης, η περιοχή της κοιλιάς είναι το νέο σέξι σημείο του γυναικείου σώματος. Γδύσιμο... με φιλοσοφικό άλλοθι, καθώς οι ειδικοί βλέπουν πως συμβολίζει την προβολή της «ζώνης της γονιμότητας». Το σχεδιαστικό δίδυμο Χάρης & Άγγελος, στην πρόσφατη επίδειξη της φετινής καλοκαιρινής συλλογής τους, ακολούθησε τη διεθνή τάση της έκθεσης της κοιλιακής χώρας: κοιλιά σφιχτή, λεία, γραμμωμένη. Ακριβώς όπως το προβάλλουν και το διαφημίζουν τα καλλυντικά αδυνατίσματος, οι μοντέρνες δίαιτες, τα ινστιτούτα αισθητικής, τα ρεπορτάζ ομορφιάς των γυναικείων περιοδικών, τα βιντεοκλίπ των ποπ σταρ, αλλά και κάθε ταινία που τη στιγμή της κορύφωσης θα ρίξει τους πρωταγωνιστές σε μερικές σκηνές σεξ. Οι σχεδιαστές δεν κάνουν τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από το να δημιουργούν ρούχα που εξυπηρετούν μια ανάγκη. Και ανάγκη αυτή τη στιγμή είναι να δείξουν οι γυναίκες δύο πράγματα. Ότι είναι ακόμα όμορφες και νέες και ότι πληρούν τις προδιαγραφές οικονομικής άνεσης και επαγγελματικής ευκινησίας, ώστε να διαθέτουν άφθονο ελεύθερο χρόνο. Μέρος του οποίου γίνεται εβδομαδιαίο πρόγραμμα γυμναστικής και περιποίησης του σώματός τους.

Η μόδα μπορεί να φλυαρήσει για πολλά πράγματα και να δώσει στοιχεία για την προσωπικότητα των ανθρώπων που τη χρησιμοποιούν για να επικοινωνήσουν με τους άλλους, γράφει η ψυχολόγος Νάνσι Έτκοφ στο βιβλίο της «Η επιστήμη της ομορφιάς». Αλλά η σημαντικότερη συνομιλία που ανοίγει η μόδα με τον κόσμο είναι σχετικά με το σεξ και το κύρος. Με την άποψη της Αμερικανίδας ψυχολόγου συμφωνούν, μέσα από τις συλλογές τους, οι πιο εμπορικά επιτυχημένοι σχεδιαστές. «Η μόδα έχει σχέση με το ερωτικό ταίριασμα. Σκεφτείτε τα δεκαοκτάχρονα και αυτήν την ανεξάντλητη ενέργεια που έχουν να δοκιμάζουν είκοσι διαφορετικά Τ-shirt προτού βγουν έξω. Σε αυτές τις ηλικίες είναι τόσο σημαντικό. Αυτό το κέφι το βρίσκεις σε εκείνους που παθιάζονται με τη μόδα», αναφέρει ο σχεδιαστής Τομ Φορντ στην «Ιnternational Ηerald Τribune». Ενώ το δικό μας σχεδιαστικό δίδυμο Χάρης & Άγγελος, στην πρόσφατη επίδειξη της φετινής καλοκαιρινής συλλογής τους, δεν άφησαν περιθώρια για παρεξηγήσεις: το σώου ήταν μια παράσταση στρίπερ. Με τα μοντέλα σε ρόλο χορευτριών του στριπτίζ να επιδεικνύουν τα λεπτά ρούχα από μεταξωτό σατέν και τις χαμηλόμεσες μίνι φούστες που προέβαλλαν τις επίπεδες κοιλιές τους. Κάπως έτσι, η περιοχή της κοιλιάς, κατεξοχήν σύμβολο γονιμότητας, με τη βοήθεια των σχεδιαστών και των γυμναστών, ξεκίνησε μια εκστρατεία άμεσης προβολής, για να προσελκύσει τις ενδιαφερόμενες πλευρές. Οι κοιλιές επιδεικνύονται για να δείξουν τους μυς τους, τον κόπο της άσκησης, τον χρόνο στο γυμναστήριο, τον ιδρώτα από τον χορό στο κλάμπινγκ, το μαύρισμα στον ήλιο, το τατουάζ της ερωτικής αφοσίωσης. Οι κοιλιές δείχνουν τη δύναμη της ηλικίας ή μάλλον τη δικτατορία της νεότητας και του σφρίγους.
Η μόδα (...)

Γ. Δημητρακόπουλος, Εκθέσεις Α’ Λυκείου, εκδ. Gutenberg, Αθήνα 1994, σελ. 118 κ.ε.

Τι είναι η μόδα; Κάτι σαν έκθετο που το περιμαζεύεις χωρίς να ξέρεις ποιος το γέννησε· κάτι που δε ζει περισσότερο από ένα ή δυο χρόνια, που σώνεται σήμερα σα μυρουδιά που χτες είχες ρίξει στο μαντήλι σου· (...) Κάτι χωρίς νου και χωρίς καρδιά που σε κάνει κι εσένα άβουλο και αναίσθητο· κάτι δουλικό που σου δένει τα χέρια και χωρίς να το καταλάβεις γίνεσαι σκλάβος του σκλάβου σου· (...) Η μόδα είναι η ψευτιά που παρουσιάζεται με τη δύναμη τη αλήθειας, όπως του μύθου ο όνος ο «δοράν λέοντος περιβληθείς»· είναι η ασχημία που μια στιγμή σε ξιπάζει με το μαγικό ραβδί της ομορφιάς. Δεν είναι μόνο των γυναικών αρχόντισσα η μόδα· είναι του κόσμου αρρώστια που δεν περιορίζεται μόνο στη φορεσιά· και σ’ άλλα ανακατώνεται πολλά. Όπου δεν έχουμε δικές μας γνώμες κι αγάπες δικές μας, εκεί δεν ντυνόμαστε μόνο, μα και συλλογιζόμαστε και μιλούμε και γράφουμε και ζούμε όχι με το λόγο αλλά με τη μόδα. [και με το δικές μας δε θέλω να ειπώ πράγματα βγαλμένα με το έτσι θέλω από το κεφάλι μας, μόνο για να φαινόμαστε πως είμαστε πρωτότυποι και πως δε μοιάζουμε με τους άλλους αλλά πράγματα που νιώθουμε καλά‑καλά και τα πιστεύουμε σωστά‑σωστά]
Μόδα

Χέλερ Άγκνες, Επανάσταση και καθημερινή ζωή, μτφρ. Αποστόλης Τσέλιος, εκδ. Οδυσσέας, σελ. 73, 151-153

Η δυνατότητα της απεριόριστης παραγωγής γεννάει στον άνθρωπο την ανάγκη ν’ αλλάξει, ν’ ανανεωθεί, να μετασχηματιστεί. Αυτή η ανάγκη νεωτερισμού είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ανθρώπινου γένους. Ωστόσο, με την ανάπτυξη της αλλοτρίωσης, κι αυτή ακόμα η κατάκτηση μετατρέπεται στο αντίθετό της (...)

(...) Το Χόλιγουντ κάθε χρόνο ξεφουρνίζει την «ιδανική γυναίκα» και την προπαγανδίζει στις ταινίες του. Αν όλες οι κοπέλες θέλουν σ’ ένα δοσμένο χρόνο να είναι όπως η «ιδανική γυναίκα» και όλοι οι άντρες ψάχνουν να βρουν αυτόν ακριβώς τον τύπο, τότε το άτομο, η ατομική προσωπικότητα, δε θα μπορέσει βέβαια να αναπτυχθεί με την επιλογή αυτού του ιδανικού. Το ιδανικό γίνεται εμπόρευμα και ο άνθρωπος όχι ένας δημιουργός αλλά ένας καταναλωτής ιδανικών. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και τα ιδανικά που ταιριάζουν σε ρόλους, οδηγούν μόνο στο να φτωχαίνουν και να αδυνατίζουν τον άνθρωπο. Αυτά παραπέμπουν πάλι μόνο σε μια χειραγωγημένη και μηχανοποιημένη κατεύθυνση της συμπεριφοράς (...)
Ν’ ακολουθείς τη μόδα ή όχι;

Γ. Δημητρακόπουλος, Εκθέσεις Α’ Λυκείου, εκδ. Gutenberg, Αθήνα 1994, σελ. 120 κ.ε.

Ιδού το σύγχρονο πρόβλημα του ανθρώπου. Αν αυτό το ψευδο-δίλημμα δεν είναι σημείο κοινωνικού και ψυχολογικού φασισμού, κομφορμισμού, μαζοποίησης, ομαδοποίησης, αλλοτρίωσης και δογματισμού της μόδας, τότε τι είναι; Και μπορεί η απληστία, η βουλιμία, η εκμετάλλευση, ο αποθησαυριστικός χαρακτήρας του σημερινού ανθρώπου, του αποπνευματοποιημένου, με τον χρησιμοθηρικό και ωφελιμιστικό τρόπο σκέψης να μην ακολουθήσει τη μόδα, το είδωλο της ευτυχίας του; (...) Μπορεί ο σημερινός αυτός άνθρωπος ν’ αντισταθεί στην «ψυχαγωγία», την προπαγάνδα, κατά τον Πλάτωνα, που αιχμαλωτίζει τις ψυχές των ανθρώπων προς όφελος των εμπόρων; Φυσικά όχι. Έτσι, ο σύγχρονος άνθρωπος «γυμνός» από πνεύμα, ψυχή, αξίες και αρχές, «ντύνεται» με τη μόδα εμπορικές και καταναλωτικές αξίες. Παρ’ όλα αυτά όμως, θα μου πείτε, δεν υπάρχουν άτομα που αδιαφορούν για τις επιταγές της μόδας (ή τουλάχιστον υιοθετούν κάθε φορά ορισμένα μόνο στοιχεία της) και ντύνονται σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις; Φυσικά και υπάρχουν και... αλίμονο αν δεν υπήρχαν... τότε θα είχαμε γίνει όλοι ανεξαιρέτως δούλοι μέσα στην «ελευθερία του πολιτισμού μας (...)». Πώς συμβαίνει όμως αυτό; Δηλαδή, ποια άτομα είναι εκείνα που μπορούν να χαλιναγωγούν τη μόδα; Μα φυσικά ο προσωπικά ελεύθερος, ο υπεύθυνος και πνευματικά έντιμος, που ξέρει ανά πάσα στιγμή να λέει το μεγάλο «ΝΑΙ» ή το μεγάλο «ΟΧΙ», ο άνθρωπος του χρέους και του καθήκοντος. Αυτοί οι άνθρωποι, θα λέγαμε, «έχουν γίνει οι ίδιοι μόδα» και προσπαθούν να ξυπνήσουν το σημερινό άνθρωπο από τον πνευματικό και ψυχικό λήθαργο και να φωτίσουν τις σκοτεινές συνειδήσεις. Είναι λίγοι, θα μου πείτε. Εγώ λέω είναι πολλοί. Έστω όμως. Είναι οι μοναδικοί πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι, που δε βλέπουν τον άλλο με την έννοια της «αριθμητικής ταυτότητας». Είναι οι μόνοι ΠΑΡΟΝΤΕΣ στο προσκλητήριο των καιρών. Όλοι οι υπόλοιποι, μολονότι είναι παρόντες, «απουσιάζουν (...)».
Η μόδα που... πονάει

Εφημερίδα Τα Νέα, 12/8/1997
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΡΣΕΔΕΣ ΣΤΟΥΣ ΨΗΛΟΥΣ ΚΟΘΟΡΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΥΡΑΦΑΚΙΑ, ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ «ΙΝ» ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙΣ

Από τότε που οι ορθοπεδικοί έκαναν δηλώσεις για τη μόδα, όλοι είχαν καταλάβει πως «κακόγουστη» δεν είναι και ο χειρότερος χαρακτηρισμός που μπορεί να δώσει κάποιος σε μία μόδα. Εκτός κι αν βάζετε το γούστο (καλό ή κακό) πάνω από έναν σπασμένο αστράγαλο, μόνιμα προβλήματα στην πέψη και ασταμάτητους πονοκεφάλους ­ αν σας έχουν πει πως ο κότσος σάς πάει.

Μια παλιά, όσο και η μόδα, παροιμία λέει πως για τη μόδα πρέπει να υποφέρεις. Δεν υπάρχει μόδα χωρίς πόνο, αν δεν πονάς δεν είσαι μοντέρνος (τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις). Όποιο κι αν είναι το καλά κρυμμένο μυστικό τού στυλ, η αλήθεια είναι πως η μόδα αφήνει τραύματα από την εποχή των Λουδοβίκων ως τις τελευταίες εμφανίσεις των Spice Girls. Εκείνες μάλιστα ξεσήκωσαν στην Αγγλία θύελλα διαμαρτυριών, γιατί τίποτε αυτή τη στιγμή στο νησί δεν είναι πιο μοντέρνο από τις Spice Girls και τα κορίτσια αυτά φρόντισαν να φέρουν ξανά στη μόδα τα τακούνια-ουρανοξύστες, παπούτσια-κοθόρνους, δηλαδή παπούτσια με θέα. Ήρθαν, συνεπώς, τα πρώτα ατυχήματα.

Τα κορίτσια που ακολούθησαν τις στυλιστικές προτάσεις των Spice Girls άρχισαν τις βουτιές από τον ημιώροφο που πατούσαν τα πόδια τους και οι ορθοπεδικοί θεώρησαν χρέος τους να προειδοποιήσουν το καταναλωτικό κοινό με την οδηγία: «Βάλτε πρώτα την υγεία σας και μετά τη μόδα. Χρειάζεστε τα πόδια σας για όλη σας τη ζωή, ενώ η μόδα μπορεί να κρατήσει για λίγα λεπτά μόνον».

Οι ορθοπεδικοί, όσο και άλλες ειδικότητες γιατρών, δεν είδαν τα λόγια τους να πιάνουν και πολύ τόπο ­ η μόδα, φαίνεται, είναι ένας πολύ ισχυρός αντίπαλος να νικηθεί. Μερικές φορές είναι σαν να λέει «όσο πιο πολύ πονάς, τόσο πιο πολύ σου πάει».

Από τους σφιγμένους ασφυκτικά κορσέδες ως τις γόβες στιλέτο και από τα χιλιοδεμένα πόδια των κοριτσιών στην Κίνα ως τα απελπιστικά χτενίσματα του 18ου αιώνα, οι ιστορίες πόνου είναι πολλές. Από τη σκληρότητα της μόδας βέβαια δεν γλίτωσαν και οι άντρες, με πολλούς κινδύνους να παραμονεύουν γι' αυτούς σε κάθε τους βήμα. Εκείνα τα φαρδιά παντελόνια που φορέθηκαν κατά κόρον στη δεκαετία του '20 ­ γνωστά και ως το περίφημο στυλ της Οξφόρδης ­ ήταν κίνδυνος θάνατος να μπερδευτούν στα πόδια τους και να τους φέρουν κάτω. Έτσι όπως και η Ναόμι Κάμπελ γκρεμοτσακίστηκε και μάλιστα στην πασαρέλα. Άλλο τόσο τα κολλητά (και σκληρά) μπλου τζιν που πάνε κι έρχονται στη μόδα, τα τύπου Τομ Τζόουνς ­ ένα με το σώμα ­ ανήκουν και αυτά στη μόδα υψηλού κινδύνου, έχουν πει γιατροί και σχεδιαστές σε ώρα μεταμέλειας.

Κάποιες αφρικανικές φυλές έχουν ακόμη τη συνήθεια να επιμηκύνουν τους λαιμούς των κοριτσιών με δεκάδες κολιέ, το ένα επάνω στο άλλο. Τι εντύπωση άραγε θα κάνει στους μελετητές της ιστορίας πως και στη σοφιστικέ Ευρώπη και στην προχωρημένη Αμερική η τελευταία λέξη της μόδας αυτή τη στιγμή είναι το body piercing, κοινώς το τρύπημα του σώματος ­ δεν μιλάμε βέβαια για τα τρυπητά σκουλαρίκια (αυτό εννοείται), αλλά για τρύπιες μύτες, φρύδια, γλώσσες, χείλια και... χαριτωμένους κρίκους στους αφαλούς. Σοκ; Μα είναι απλώς μόδα. Σκεφτείτε πόσο υπέφεραν στις Βερσαλλίες με φορέματα σαν κινητούς λόφους και χτενίσματα τόσο περίτεχνα και τελετουργικά φτιαγμένα που κανείς δεν έπαιρνε την απόφαση να τα χαλάσει. Και κανείς βέβαια δεν αμφισβήτησε πως κάποια στιγμή πουλιά έκαναν εκεί τις φωλιές τους.

Όποια τρελή ιδέα κι αν κατέβει στο κεφάλι του Γκοτιέ ή του Μακουίν, η αλήθεια είναι πως δεν θα φτάσουν στο σημείο να υποχρεώσουν τις γυναίκες να φοράνε άσπρο, κάτασπρο μέικ απ, βαριές περούκες και τακούνια σαν μύτες καρφίτσας, όλα αυτά μαζί. Να δανειστούν ένα απ' αυτά ίσως ­ άλλωστε η μόδα κύκλους κάνει. Και να το συνδυάσουν μετά με ένα σούπερ καλλιτεχνικό τατουάζ, σκαλισμένο υπομονετικά στον ώμο.
Πηγή: www.vlioras.gr