Πληροφορίες
- Σωτηρία Σιαμαντούρα
- Είμαι απόφοιτος του τομέα Κλασικών Σπουδών του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του ίδιου τομέα της σχολής με το θέμα της διπλωματικής μου εργασίας να παραγματεύεται το έργο "Περὶ παίδων ἀγωγῆς" του Πλουτάρχου. Είμαι υποψήφια διδάκτωρ του τομέα Κλασικών Σπουδών του τμήματος Φιλολογίας του Δ. Π. Θ. Με ενδιαφέρουν αρκετά θέματα διδακτικής μεθοδολογίας και μελέτες περιπτώσεων. Το 2009 διορίστηκα μέσω Ασεπ και δίδαξα στο ΓΕΛ Αρχαγγέλου Ρόδου για δύο χρόνια. Από το σχολικό έτος 2011-12 υπηρετώ στο ΓΕΛ Λιμένα, στην γενέτειρά μου, την Θάσο.
Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009
Διδακτικές επισημάνσεις για τον " Κατάδικο" του Κ. Θεοτόκη στη Β' Λυκείου
5:34 μ.μ. | 
Αναρτήθηκε από
Σωτηρία Σιαμαντούρα
Δεν θα μπορούσα να μην παραδεχτώ την απειρία μου σε σχέση με τη διδασκαλία της Λογοτεχνίας Γενικής παιδείας... Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τραγικές αναμνήσεις που είχα ως μαθήτρια με οδήγησε στο να αναζητήσω νέους πιο ενδιαφέροντες τρόπους διδασκαλίας του εν λόγω κειμένου.
Πρώτα πρώτα στράφηκα στην ανάγνωση του κειμένου.. Είναι γεγονός οτι σε τόσο μεγάλα κείμενα, αν διαβάζουμε εμείς "χάνουμε" τους μαθητές.. Από την άλλη, αν διαβάσει κάποιος "καλλίφωνος" μαθητής (όπως έλεγαν και οι σαχλαμάρες που διαβάζαμε για το Α. Σ. Ε. Π) "χάνουμε" για ακόμη μία φορά τους μαθητές αλλά χάνουμε και το "χρώμα" του κειμένου... Έτσι σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω μια μορφή δραματοποιήσης. Χωρίσαμε λοιπόν το κείμενο σε "ρόλους"...
Ο Λουκάς ανέλαβε να διαβάζει το κομμάτι του Πέπονα, ο Τσαμπίκος τον Τουρκόγιαννο, ο Κώστας και ο Αντώνης τους φύλακες, ο Μανώλης τον επιζωήτη... ( Ας με συγχωρέσουν τα παιδιά μου αν δεν θυμάμαι καλά την κατανομή των ρόλων)
Τα αποτελέσματα ήταν ενδιαφέροντα...
Στο πιο ζωηρό τμήμα, όπου και διάβαζαν οι " ζωηροί" έγινε το πιο ήσυχο μάθημα.. Στο άλλο τμήμα δεν μπορώ να πώ οτι επικρατούσε ησυχία, γι αυτό και τη σκυτάλη ανέλαβαν τα κορίτσια.. όσον αφορά τον χρόνο μπορώ να πώ οτι μείναμε στα πλαίσια που είχαμε ορίσει εξαρχής, δηλαδή μια διδακτική ώρα για ανάγνωση του κειμένου. Πάντως και στα δύο τμήματα τα παιδιά συμμετείχαν στην ιστορία, τους έμεινε μια πιο ζωντανή εικόνα του αποσπάσματος...
Έπειτα περάσαμε στην επεξεργασία... Εκεί αποφύγαμε χωρισμό σε ενότητες και αναλυτική περιγραφή χωρίων για να μην βιώσουμε αυτό που πολύ επιτυχημένα η συμβουλός μας κ. Κοσεγιάν ονομάζει "ανατομία ενός εγκλήματος"... Επιμείναμε περισσότερο σε μια ολιστική προσέγγιση του αποσπάσματος με έμφαση σε στάσεις και συμπεριφορές.. Η άσκηση που τέθηκε για το σπίτι ήταν ο χαρακτηρισμός του Τουρκόγιαννου και του Πέπονα..
Εκεί λοιπόν που θεωρούσαμε πως τελειώναμε με τα βασικά, τα παιδιά για άλλη μια φορά με οδήγησαν σε μια φοβερή έκπληξη....
" Κυρία... πολύ απότομα τελειώνει... Τι έκανε μετά ο Πέπονας?"
Εκεί λοιπον μου ήρθε μια φοβερή ιδέα... Έβαλα τα παιδιά νασυνεχίσουν την ιστορία απ΄ όποιο σημείο αυτά επιθυμούν.. Να την ξαναγράψουν με τους δικούς τους πλέον όρους.. Με αγωνία λοιπόν περίμενα την επόμενη φορά να δώ τι έγραψαν.. Όταν όμως έχεις να κάνεις με παιδιά ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι σε περιμένει...Τα αποτελέσματα ξεπέρασαν κατα πολύ τις προσδοκίες μου...
Ήταν απίστευτο το πώς έπλασαν τους ήρωες και την στάση τους με τον δικό τους τρόπο, ανάλογα με τη δική τους ιδιοσυγκρασία και τα βιώματα τους..
Σε άλλα post θα ακολουθήσουν οι ιστορίες των παιδιών για να καταλάβετε τι εννοώ...
Δεν ξέρω αν δίδαξα σωστά το κείμενο, γι αυτό και περιμένω αντιπροτάσεις σας.. Αυτό που ξέρω όμως είναι οτι τα παιδιά πραγματικά απόλαυσαν την ιστορία...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Μαρίνα, τον Αντώνη, την Χαρά, την Κάλλια, την Ανθούλα, την Έυη, την Βαλασία, την Ράνια, την Τσαμπίκα και όποιον άλλον τυχόν ξεχνάω για τις ιστορίες που μου έδωσαν ....
Πρώτα πρώτα στράφηκα στην ανάγνωση του κειμένου.. Είναι γεγονός οτι σε τόσο μεγάλα κείμενα, αν διαβάζουμε εμείς "χάνουμε" τους μαθητές.. Από την άλλη, αν διαβάσει κάποιος "καλλίφωνος" μαθητής (όπως έλεγαν και οι σαχλαμάρες που διαβάζαμε για το Α. Σ. Ε. Π) "χάνουμε" για ακόμη μία φορά τους μαθητές αλλά χάνουμε και το "χρώμα" του κειμένου... Έτσι σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω μια μορφή δραματοποιήσης. Χωρίσαμε λοιπόν το κείμενο σε "ρόλους"...
Ο Λουκάς ανέλαβε να διαβάζει το κομμάτι του Πέπονα, ο Τσαμπίκος τον Τουρκόγιαννο, ο Κώστας και ο Αντώνης τους φύλακες, ο Μανώλης τον επιζωήτη... ( Ας με συγχωρέσουν τα παιδιά μου αν δεν θυμάμαι καλά την κατανομή των ρόλων)
Τα αποτελέσματα ήταν ενδιαφέροντα...
Στο πιο ζωηρό τμήμα, όπου και διάβαζαν οι " ζωηροί" έγινε το πιο ήσυχο μάθημα.. Στο άλλο τμήμα δεν μπορώ να πώ οτι επικρατούσε ησυχία, γι αυτό και τη σκυτάλη ανέλαβαν τα κορίτσια.. όσον αφορά τον χρόνο μπορώ να πώ οτι μείναμε στα πλαίσια που είχαμε ορίσει εξαρχής, δηλαδή μια διδακτική ώρα για ανάγνωση του κειμένου. Πάντως και στα δύο τμήματα τα παιδιά συμμετείχαν στην ιστορία, τους έμεινε μια πιο ζωντανή εικόνα του αποσπάσματος...
Έπειτα περάσαμε στην επεξεργασία... Εκεί αποφύγαμε χωρισμό σε ενότητες και αναλυτική περιγραφή χωρίων για να μην βιώσουμε αυτό που πολύ επιτυχημένα η συμβουλός μας κ. Κοσεγιάν ονομάζει "ανατομία ενός εγκλήματος"... Επιμείναμε περισσότερο σε μια ολιστική προσέγγιση του αποσπάσματος με έμφαση σε στάσεις και συμπεριφορές.. Η άσκηση που τέθηκε για το σπίτι ήταν ο χαρακτηρισμός του Τουρκόγιαννου και του Πέπονα..
Εκεί λοιπόν που θεωρούσαμε πως τελειώναμε με τα βασικά, τα παιδιά για άλλη μια φορά με οδήγησαν σε μια φοβερή έκπληξη....
" Κυρία... πολύ απότομα τελειώνει... Τι έκανε μετά ο Πέπονας?"
Εκεί λοιπον μου ήρθε μια φοβερή ιδέα... Έβαλα τα παιδιά νασυνεχίσουν την ιστορία απ΄ όποιο σημείο αυτά επιθυμούν.. Να την ξαναγράψουν με τους δικούς τους πλέον όρους.. Με αγωνία λοιπόν περίμενα την επόμενη φορά να δώ τι έγραψαν.. Όταν όμως έχεις να κάνεις με παιδιά ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι σε περιμένει...Τα αποτελέσματα ξεπέρασαν κατα πολύ τις προσδοκίες μου...
Ήταν απίστευτο το πώς έπλασαν τους ήρωες και την στάση τους με τον δικό τους τρόπο, ανάλογα με τη δική τους ιδιοσυγκρασία και τα βιώματα τους..
Σε άλλα post θα ακολουθήσουν οι ιστορίες των παιδιών για να καταλάβετε τι εννοώ...
Δεν ξέρω αν δίδαξα σωστά το κείμενο, γι αυτό και περιμένω αντιπροτάσεις σας.. Αυτό που ξέρω όμως είναι οτι τα παιδιά πραγματικά απόλαυσαν την ιστορία...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Μαρίνα, τον Αντώνη, την Χαρά, την Κάλλια, την Ανθούλα, την Έυη, την Βαλασία, την Ράνια, την Τσαμπίκα και όποιον άλλον τυχόν ξεχνάω για τις ιστορίες που μου έδωσαν ....
Ετικέτες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Καλησπέρα,
Δεν γνωρίζω αν κάνω καλά που επεμβαίνω με απάντηση σε ίσως ενδοσχολικές συζητήσεις. Λέγομαι Σοφία, είμαι "νέα" καθηγήτρια σε σχολείο και ψάχνοντας να βρω τρόπους να διδάξω τον Κατάδικο για τους ίδιους ακριβώς λόγους που ένιωσες ανεπαρκης (όντως η ανεπάρκεια στη λογοτεχνία γενικής είναι σχεδόν αναμφισβήτητη για τους καθηγητές των φροντιστηρίων), "έπεσα" πάνω στην ιστοσελίδα σου, η οποία ομολογουμένως με ενθουσίασε! Δεν ξέρω πώς κρίνεται η αποδοτικότητα της συγκεκριμένης διδασκαλίας, αλλά εμένα μου φάνηκε εξαιρετικά έξυπνο, ενδιαφέρον και πρωτότυπο! Σ' ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη ιδέα!
Kαλησπερα Σοφία,
φυσικά και κάνεις πολύ καλά που "επεμβαίνεις"...τα συγκεκριμένα άρθρα δεν νομίζω οτι απευθύνονται τοσο στους μαθητές, όσο σε συναδέλφους..
Χαίρομαι που σου αρεσε το μπλόγκ μου και θα χαρώ να μου πείς ιδέες για να το εμπλουτίσω και να το βελτιώσω...
Όσο για τη λογοτεχνία γενικής η γνώμη μου είναι οτι δεν είναι καλό να μένουμε κολλημένοι στο γνωστικό κομμάτι μόνο... Εμένα στόχος μου είναι να βοηθήσω τους μαθητές να έλθουν σε δημιουργική επαφή μαζί της. Έχω δεί παιδιά να μη γνωριζουν καν ποιος είναι ο Σεφέρης, ο Καρυωτάκης κτλ... Νομίζω λοιπόν οτι πρώτα προέχει να τους γνωρίσουν και μετά να μπορούν να βρίσκουν τα τεχνικά ζητήματα του ποιήματος... Δεν ξέρω τι έμαθαν τα παιδιά πάντως πραγματικά απόλαυσαν το κείμενο... γι αυτό είμαι σίγουρη... θα χαρώ να ακούσω αντιπροτάσεις...!!!!!
Σώτια μου, μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που προσέγγισες το θέμα.Φαντάζομαι ότι το διασκέδασαν ακόμα και τα παιδιά που σε άλλη περίπτωση θα ζωγράφιζαν το θρανίο εκείνη την ώρα.Το σημαντικό είναι ότι "έζησαν" το μάθημα!Δεν έχουμε να κάνουμε με...στείρα γνώση!Αυτό δεν είναι το ζητούμενο;Να προσθέσω ότι μου έχει κάνει εξαιρετικά θετική εντύπωση το γεγονός, ότι οι μαθητές σου "συμμετέχουν" έμμεσα σε αυτό το blog! Καλή συνέχεια!
Σ' ευχαριστώ Ανάστα μου... Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε.. Σίγουρα το "έζησαν", φάνηκε από τις ιστορίες που μου έδωσαν μετά και τις περιμένω για να τις ανεβάσω.. Σίγουρα θα εκπλαγείς.. Τώρα κατα πόσο ήταν αποτελεσματικό δεν ξέρω.. Αλλά δεν είναι και αυτό που με ενδιαφέρει τόσο πολυ..
Όσο για την συμμετοχή των μαθητών.. το μπλόγκ έγινε με αφορμή αυτούς και γι αυτούς.. θα ήθελα να συμμετέχουν περισσότερο βέβαια. Ελπίζω οτι αυτό θα γίνει με τον καιρό..
Σ' ευχαριστώ και πάλι
Η ιδέα σου ηταν εκπληκτική! αντε να δουμε πότε θα 'ρθει η ωρα να μπουμε σε αιθουσα να διδαξουμε κι εμεις που εχω την επιτυχια μου στον ασεπ μονο για να την καμαρωνω αναρτημενη στην ιστοσελίδα! και πάλι μπράβο!
Σ ευχαριστώ πολύ!!! Κουράγιο, υπομονή και πάνω απ' ολα μεθοδικότητα χρειάζεται. Κι εγω την πρώτη φορά δεν διορίστηκα, ημουν επιτυχούσα με σχετικά καλή σειρά αλλα δεν δουλεψα. Πεισμωσα και την δεύτερη τα κατάφερα.
Μπραβο Σωτηρία για την καλή δουλειά σου. Α, και κάτι άσχετο,ωραίο ημι-στράπλες φοράς στη φωτό.
Δημοσίευση σχολίου